I det siste har eg tenkt mykje på Atle Hansen. Ja, eg kjenner fleire med det namnet, men no tenkjer eg på sunnhordlandsforfattaren. Han har skreve eit stykke om Regnet som er som eg skulle ha sagt det skjølve – om eg hadde hadd hans emner til å få sagt kva eg meiner:
Heile Atla Hansen sitt sukk om regnet kan du lesa i sunnhordlandsantologien “Røsslyngen spreier seg ein stad i vest”.