Er du lei av julekjeks? Prøv med heimelaga marsipan istaden! Ofte er bileta i glansa ukeblad heilt umogleg å leva opp til, så fint pynta konfekten er. Men det går an for amatørar å prøva seg óg, og sjå om ikkje mor sine (eller far sine!) heimelaga smakar like godt!
Sjølve marsipanen lagar du av mandlar som du “smettar”: Kok opp vatn, legg ei neve mandlar i ein sikt og hald dei i det varme vatnet til du ser at skalet blørar seg. Då kan du klemma på mandelen og den smett ut av sitt gode skinn. Så ligg dei, kvite og fine, til tørk ein eller to eller kanskje endåtil tre dagar, til du har tid til å mala dei. Pass berre på at det ikkje minkar for mykje, fortel familien at dei skal verta ennå betre om du får ha dei i fred!
Så skal mandlane malast, helst på mandelkvern. Foodprosessor går og an, men då må du vera sers tålmodig. I ei kokebok frå dei gode, gamle dagar står det at mandlane skal malast 6 gonger, dei tre siste gongane saman med melisen, men for meg tar tålmodet slutt etter to gonger i kverna, og melisen blandar eg inn etterpå. Like delar mandlar og melis, ein halv kilo av kvar gjer ein stor nok deig å starta med. Sjølv lar eg Kenwood’en kna deigen: Mandlar, melis og til 1/2 kg mandlar: 2 eggekviter. Ein pitteliten skvett sherry eller heimelaga vin gjev et pluss, men er ikkje naudsynt. Skulle så skje at deigen vert for laus, kan du tilsetja ekstra melis, til deigen er god å arbeida med: Ikkje klissen, men den skal la seg forma og halda formen.
Så kjem de hyggeligaste: Legg fram deigen og set fram skålar med pynt, og lag ein tradisjon av at heile familien set samla rundt bordet siste sundag før jul og lagar konfekt, eller figurar eller kva ein vil. Døme på pynt for amatørar kan vera smelta kvit eller brun (eller begge delar på same skål) sjokolade, ymse kakestrøssel, tørka fruktbitar, nougat, non stop, konditorfarge – kva du sjølv likar. Og handlaga saker skal ikkje vera perfekte, då ser dei ikkje handlaga ut!!
Lukke til – og kos dåke!